خلاصه نشست:
سه مرکز دینی اصلی شبه‌قاره دارالعلوم دیوبند، دارالعلوم ندوه‌العلما در لکهنو و دانشگاه اسلامی علیگر است. در این راستا مراکز دینی که هم‌اکنون دارای فکر، اندیشه و شخصیت‌های برتر علمی، مذهبی و دینی هستند؛ شامل: دیوبندی، ندوه‌العلما، جماعت اسلامی، صوفی‌ها یا بریلوی‌ها، جماعت تبلیغ که شاخه تبلیغی دیوبندی‌هاست، اهل حدیث یا سلفی‌ها می‌شوند. اهل سنت در 300 سال اخیر در زمینه فکری خیلی قوی بوده ولی ضعف آن‌ها به عرصه عمل بازمی‌گردد. امروزه حوزه‌های علمیه اهل سنت در دنیا مولد نیستند و تولید‌شان اسلام افراطی یا تفریطی است.
بلوچ‌های ایران سه حیات خلوت دارند: پاکستان، افغانستان و امارات متحده عربی. اعراب، بلوچ‌ها را پسرعمو خطاب می‌کنند و آن‌ها هنگام برخورد با کوچک‌ترین مشکل، به امارات می‌گریزند. اصطلاح بلوچ عرب، بلوچ اردو، بلوچ افغان وجود دارد و در آینده باید منتظر واژه بلوچ ترک نیز باشیم. بنیان اقتصادی اهل سنت کشور در حال رشد و قدرت‌گیری است و نظام باید برای این موضوع چاره‌اندیشی کند.
تبلیغات و جذب این گروه‌ها بیشتر در حلقه‌های ذکر، جماعت تبلیغ، حوزه‌های علمیه بلوچستان، مراسمات مرگ و شادی، تریبون‌های نماز جمعه (نزدیک به 400 تریبون) و مدارس اهل سنت است.
اولین چالش اصلی کشور در بلوچستان، گسست است. در جنوب شرق کشور، انقطاع صورت گرفته و قابل‌ترمیم است. این گسست با کمک تصوف‌های نقشبندیه و ترویج تصوف سهروردیه، چشتیه و قادریه قابل ترمیم است. چالش دوم این است که در انتخابات اخیر ریاست‌جمهوری، تمام سلفی‌ها طرفدار آقای رئیسی شدند. در بعد دیگری، سپاه در مسائل فرهنگی و مذهبی کم‌کاری کرده و افراد ضعیف و مشکوک تابعیت‌ها را جذب نموده است. امروزه دو چیز از کنترل خارج شده است؛ جمعیت اهل سنت و مدارس دینی آن‌ها.
عامل شکل‌گیری داعش و بیشتر گروههای تندرو، فقر مالی است. مولوی عبدالحمید عنوان کرد که در بلوچستان باید حکومت‌های سکولار سرکار بیایند و چهره‌های سکولار از خود بلوچ‌ها انتخاب شوند. یکی از تهدیدهای اصلی ما در سیستان، مدیریت‌های غیرتخصصی است.
برای دریافت متن کامل نشست با مؤسسه تماس حاصل فرمائید.
تلفن تماس: ۷۷۱۳۷۹۰۹-۰۲۱
